کشف مقبره قابلهای که عیسی مسیح را به دنیا آورد! +تصاویر
تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۲۱۳۱۱
مقبره قابلهای که عیسی مسیح را به دنیا آورد در غاری ۲,۰۰۰ ساله در اورشلیم کشف شد.
به گزارش برنا؛ اداره آثار باستانی (IAA)، درست چند روز قبل از جشن میلاد مسیح، اعلام کرد که غاری ۲,۰۰۰ ساله در جنگلی در اورشلیم پیدا شده است که کنده کاری هایی به زبان های یونانی باستان و عربی نام سالومه مقدس، قابله حضرت مریم در آنها ذکر شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گروههای باستان شناسی، همچنین ویرانههایی از مغازههایی را در نزدیکی این غار کشف کردهاند که مربوط به قرنهای هشتم و نهم میلادی است که چراغهای نفتی مورد استفاده در این عبادتگاه را میفروختند. صدها چراغ کامل و شکسته در محوطه بیرونی این غار پیدا شده است که اثبات می کند این مکان محل عبادت بوده است.
یکی از باستان شناسان گفت: «ما معتقدیم که زائران به اینجا می آمدند، یک چراغ نفتی کرایه می کردند، داخل غار دعا می خواندند و به راه خود ادامه می دادند.» نقش سالومه به عنوان قابله در هنگام تولد مسیح در انجیل سنت جیمز بازگو شده است که در آن ماجرای لقاح مریم، تربیت و ازدواج او و سفر این زوج به بیتلحم، همراه با جزئیاتی از عیسی به عنوان یک پسر جوان را بازگو می کند.
نام سالومه (یا به عبری: شالوم یا شلومیت) یک نام رایج یهودی است. سالومه قابله اهل بیتلحم بود که برای شرکت در تولد عیسی مسیح فراخوانده شد. او نمیتوانست باور کند که از او خواسته شده بود که یک نوزاد از زنی باکره را به دنیا بیاورد و دستش خشک شد و تنها زمانی که گهواره نوزاد را در دست گرفت، شفا یافت.
این غار شامل چندین اتاق با طاقچه های تدفین و جعبه های سنگی است که نشان دهنده رسم تدفین یهودیان است.
IAA در بیانیه خود گفت: «با قضاوت بر اساس صلیب ها و ده ها کتیبه حکاکی شده بر دیوارهای غار در دوره بیزانس و اوایل اسلام، کلیسای کوچک به سالومه مقدس وقف شده است».
این صحن که بیش از ۱,۱۴۸ متر مربع وسعت دارد، با دیوارهای سنگی احاطه شده است که از سنگ های مجزا به شکل مربع ساخته شده اند. باستان شناسان همچنین کفپوش موزاییکی را کشف کردند که زمانی محوطه جلوی غار را تزئین می کرد.
برخی از سنگها با طرحهای گیاهی تزئینی ظریف، از جمله گلهای رز، انار و گلدان آکانتوس که ویژگیهای مشخص یهودیان است، تراشیده شدهاند.
IAA اظهار داشت: «پیشگاه و غار گواهی می دهند که مقبره متعلق به یک خانواده ثروتمند یهودی است که تلاش زیادی برای آماده سازی غار انجام داده اند.»
آیا این خبر مفید بود؟
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: مقبره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۲۱۳۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رازگشایی از نمادهای ۲۷۰۰ ساله ایران باستان
دکتر مارتین ورتینگتون، آشورشناس سرشناس، موفق شده تا یکی از قدیمیترین معماهای باستانشناسی را حل کند. او توانسته تا نمادهای باستانی روی معبد ۲۷۰۰ سالهای را رمزگشایی کند که حدود یک قرن، کارشناسان را گیج کرده بود.
به گزارش خبرآنلاین، این نمادهای باستانی و اسرارآمیز روی چندین معبد در مکانهای مختلفی از شهر باستانی دور- شاروکین که در خُرسآباد کنونی عراق واقعشدهاند، به چشم میخورد. این شهر در آن زمان و بین سالهای ۷۲۱ تا ۷۰۴ قبل از میلاد مسیح تحت حکومت «سارگون دوم» پادشاه آشور اداره میشد.
تعبیر پنج نماد شهر باستانیتوالی پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) اولین بار از طریق نقاشیهای منتشرشده توسط حفارهای فرانسوی در اواخر قرن نوزدهم، به دنیای مدرن معرفی شد و از آن زمان تا امروز، ایدههای مختلفی در مورد معنی این نمادها به گوش میرسد.
خیلی از افراد، این نمادها را با هیروگلیفهای مصری مقایسه و آن را بازتابی از قدرت امپراتوری تفسیر میکردند؛ برخی نیز معتقد بودند که این نمادها، نشاندهنده نام پادشاه است.
حالا دکتر مارتین ورتینگتون از دانشکده زبانها، ادبیات و مطالعات فرهنگی ترینیتی با انتشار مقالهای به رمزگشایی این نمادها پرداخته است. استدلال او این است که کلمات آشوری برای پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) به ترتیب از راست به چپ، به نحوی هستند که شکل آشوری نام "سارگون" (šargīnu) را بیان میکنند.
در برخی از اماکن یافتشده در همان سایت باستانشناسی، تنها از سه نماد (شیر، درخت، گاوآهن) استفادهشده که طبق استدلال دکتر ورتینگتون، دوباره نام "سارگون" را با پیروی از همان اصول یادآور میشود.
دکتر ورتینگتون در این رابطه گفته: «مطالعه زبانها و فرهنگهای باستانی، پازلهایی را با شکلها و اندازههای مختلف در ذهن ایجاد میکند؛ اما در میانرودان باستان کمتر پیش میآید که با نمادهای اسرارآمیزی روی دیوار معبد روبهرو شوید.»
نمادهای یادآور صور فلکیبه گفته دکتر ورتینگتون، هر یک از پنج نماد را میتوان بهعنوان یک صورت فلکی نیز در نظر گرفت. بدین ترتیب که شیر نشانه صورت فلکی شیر (اسد) و عقاب یادآور صورت فلکی عقاب است.
از آنجاییکه منشأ صورتهای فلکی عمدتاً در خود بینالنهرین بوده، شباهتهای زیادی در این رابطه مشاهده میشود. درخت انجیر نشانی از صورت فلکی «فَک» است که امروزه وجود ندارد.
طبق گفته دکتر ورتینگتون: «هدف از استفاده از این پنج نماد، ثبت کردن نام سارگون در آسمانها برای همیشه بود؛ نوعی راهکار هوشمندانه برای جاودان کردن نام پادشاه که البته ایده جاودان کردن نام افراد، تنها منحصر به آشور باستان نیست.»
قومهای بابل، آشور و سومر و چند قوم دیگر در بینالنهرین باستان (عراق امروزی) و مناطق مجاور آن زندگی میکردند و امروزه با بهرهگیری از نوشتههای خط میخی که در آن مناطق بهوفور یافت میشود، تحقیقات ارزشمندی در حال جریان است.
الفبا و نوشتن، حدود ۳۴۰۰ سال قبل از میلاد در این منطقه اختراع شده و بدین ترتیب اگرچه دانشمندان دوره سارگون از این موضوع آگاه نبودند، اما تلاش میکردند تا با بهرهگیری از نمادهای نوشتاری جدید به نحو متفاوتی تاریخ بینالنهرین را تا ابد جاودانه سازند.
دکتر ورتینگتون دراینباره ادامه داد: «من نمیتوانم نظریهام را اثبات کنم، اما این نظریه هم برای دنباله پنج نمادی و هم برای دنباله سه نمادی صحیح از آب درمیآید. بهعلاوه، اینکه این نمادها میتوانند بهعنوان صورت فلکی فرهنگی مناسب مدنظر قرار بگیرند برایم بسیار جالب است. ازنظر من احتمال اینکه همهچیز اتفاقی و شانسی باشد، بسیار بعید است.»
تخصص دکتر ورتینگتون در زبانها و تمدنهای بینالنهرین باستان، ازجمله تمدن بابلیها، آشوریها و سومریهاست. این منطقه شامل عراق کنونی و بخشهایی از ایران، ترکیه و سوریه است و اغلب بهعنوان "مهد تمدن" شناخته میشود، جایی که شهرها و امپراتوریها متولد شده و داستان آن بخش بزرگی از تاریخ بشر است.
بینالنهرینیها عادت به شمردن در دستههای شصتتایی داشتند و به همین دلیل است که امروز، هر ساعت معادل ۶۰ دقیقه و هر دقیقه معادل ۶۰ ثانیه است. دکتر ورتینگتون در بخش پایانی صحبتهایش گفت: «حل معماها، یا دستکم تلاش برای حل آنها، سرگرمکننده است؛ اما مطالعات درباره بینالنهرین، درواقع تلاشی برای درک پیچیدگی جوامع انسانی و دستاوردهای فرهنگی است.»